GA2023 – Krimml, Oostenrijk
Facts
Regio:
Krimml, Hohe Tauern, Oostenrijk
Deelnemers:
1. Jan Skornsek
1. Gijs Koedam
6. Angelo van der Linden
7. Hein Winnubst
12. Wout Ritzema13. Oliver Wagemann
14. Erik De Becker
15. Lukas Verhoeven
Periode:
07 september t/m 12 september 2023
Route en overnachtingen:
Dag 0: Bonn/Echternach → Krimml, Oostenrijk (1180m.) → Krimmler Tauernhaus (1631m.) – 3 uur.
Dag 1: Krimmler Tauernhaus (1631m.) → Zittauer Hütte (2328m.) – 4,5 uur.Dag 2: Zittauer Hütte (2328m.) → Rosskarscharte (2689m.) → Richterhütte (2374m.) – 5 uur.
Dag 3: Richterhütte (2374m.) → Windbachscharte (2697m.) → Krimmler Tauern (2633 m.) → Birnlücken-Hütte (Rif. Brigata Tridentina) (2441m.) – 7 uur.
Dag 4: Birnlücken-Hütte (Rif. Brigata Tridentina) (2441m.) → Krimmml (1180m.) – 8 uur.
Jugendgästehaus Gerlosplatte, 244 Hochkrimml, 5743 Krimml, Oostenrijk.
Foto’s
Story
26e Grote Activiteit 2023: Krimml, OostenrijkVerslag GA2023
Krimml en Hohe Tauern (Oostenrijk/Italië)
Op 6 september vertrekt regio Nederland naar Bonn en regio België naar Echternach, met als doel elkaar de volgende dag ’s middags ergens te treffen, onderweg of op de eindbestemming, afhankelijk van hoe het loopt. De jubileum T-shirts die lid 12 Wout bedacht en gemaakt heeft, vallen in goeie aarde. De variatie in kleuren, de VVVWW tekening op de voorkant maar vooral ook het best indrukwekkende tourschema 25 Years On Tour op de achterkant maken wel indruk. Hebben wij dat echt gedaan?? Nou, de meesten wel, impressionant! Thijmen, bijna 2 jaar, vroeg zich thuis al even af wat er op die tekening staat: ‘Zijn het letters? Zijn het bergen?’ Sommigen zien er ook een hartslag in. We gaan ze met trots dragen en zien uit naar de spontane gesprekken over onze tochten in de hutten.
Dag 0. 7 september
430u vertrekt afdeling B/L uit Echternach en 515u vertrekt afdeling N/D uit Bonn, met als aankomst 14 -15u in Krimml, Oostenrijk (1100m), op een parkeerplaats bij de hoogste waterval van Europa en een van de watervallen met het grootste verval ter wereld. Afgelopen dagen was het hier noodweer, met verontrustende beelden op het nieuws, maar daar is nu weinig van te zien. De rivieren in de dalen kolken nog wel behoorlijk. We kunnen er maximaal 3 dagen parkeren voor 15 euro. Daarna maar boete riskeren en samen delen.
We lopen 2,5 u naar hut Krimml Tauernhaus op 1631m, o.a. via een steile wandelweg langs de waterval. De waterval is indrukwekkend en duidelijk ook een attractie, met bankjes, informatieborden en groepjes toeristen. We lezen dat de mineraalrijke waterdampen van de waterval zelfs geneeskrachtig zijn, vooral voor allergische personen. Breath in, breath out!
Richting hut wordt het rustiger. Het is een strak georganiseerde hut, waar we een 4 gangen diner krijgen. Ons tourschema achterop ons shirt wordt door sommige gasten op afstand begroet met een duimpje omhoog en met goedkeurend geknik. We eten lekker, maar genieten net zo goed van nutteloze calorieën (dessert). We spelen UNO en Gijs is op dreef en wint bijna alles. 22u gaan we naar ons bedje.
Dag 1. 8 september
920u vertrek. Alles gaat vanaf hier omhoog. Wout hoest de longen nog even leeg, zou de waterval van verderop een gunstig effect hebben gehad op zijn gevoelige longetjes?
Mooie stop bij een meertje. We hebben een stukje Klettersteig tot aan de scharte waar we een groepsfoto maken, op 2700m; Erik loopt al vast vooruit, om gelijkmatig te lopen en (misschien) iets langzamer. Over de kam is de Zittauer Hütte op 2330m zichtbaar in een dal bij een azuurblauw meer. Wout maakt een soort Angelootje: hij glijdt zijwaarts van het pad op zijn buik in een grasstuk (niks aan over gehouden) en wordt ernstig door Jan toegesproken. Vijf min later zijn de rollen omgedraaid. Jan maakt drie misstappen in 2 minuten, valt zijwaarts tegen de berg aan en wordt dit keer door Wout toegesproken. We moeten onszelf en elkaar scherp houden. Langzamer lopen, even stoppen met praten en focussen!! Dat lukt.
Om 1430u zijn we in de Zittauer Hütte. We zitten in de volle zon, de naastgelegen gletsjer is zichtbaar (ijs/stenen) en hoorbaar (stromend water) aan het terugtrekken. In 1980 lag de gletsjer nog naast de hut, zien we op foto’s in de hut; nu ligt hij veel hoger boven de hut.
We eten torten, soep en bier op het terras. Gijs moedigt aan: geniet, bestel gerust! Wat een wonderlijke transformatie zien we hier van Gijs, die jaren geleden baalde als we vroeg op de hut waren, met hoge rekeningen in het vooruitzicht, die weliswaar onder de collectieve verantwoordelijkheid van de groep vallen. Het is warm, we smeren smeren smeren, het is zelfs 25 graden en wolkenloos. Deze temperatuur is zeldzaam voor GA’s die altijd in dezelfde week van het jaar plaats vinden, dus we kunnen goed vergelijken. Dit was ook warmste zomer ooit gemeten in Europa en wereldwijd. Die kant gaat het op met de klimaatverandering…
We eten wederom een vier gangen maaltijd, ‘s midddags aangekruist op een briefje, zeer gevarieerd en erg lekker! We duiken er in om 2130u, zelfs nog voor de ruhezeit van 22u. Moe maar erg voldaan.
Dag 2. 9 september
8u ontbijt, 845 weg. We hebben er weer zin in. Binnen 2 u staan we al op de piek Rosskogel, maken een groepsfoto, hebben schitterend uitzicht op weliswaar de stervende gletsjer(s). Een groep van 5 Duitsers kwam hier 5 jaar geleden om, in touwgroep bovenaan de gletsjer die afbrak. Is toch altijd weer een goeie sanity check. Vandaag was een herdenking hiervan in de Zittauer Hütte.
Vergeetachtigheid begint toch wel een thema te worden deze GA. Wout dacht voor vertrek het VVVWW-bordje vergeten te zijn. Alles overhoop gehaald, theehuis in Wassenaar gebeld (‘een rood bordje met VVVwat?’) niet gevonden. Het bleek in een dubbele bodem te zitten in een weekendtas die mee was naar de Sunday Hike in Wassenaar…
Jan vergeet z’n blauwe handdoek en kaart, Hein vergeet z’n Arcteryx jas die beide door andere VVVWWers worden gesignaleerd. Gijs vergeet dat het een andere hut is waar hij aanbetaald had, en Angelo en Hein vergeten continu UNO spelregels…of verzinnen er creatief ter plekke eentje bij. Voor de historie: tijdens deze GA voegen we een ‘Zwitserse variant’ toe, door Hein en Gijs hebben deze opgedaan eerder dit jaar tijdens een tocht, nl: de strafkaart voor spelbederf (bijvoorbeeld verkeerd opgooien, verkeerd slaan voor geen 5). Verder volstrekt arbitrair dus goed. Blijft een mooie tocht, Gijs is eindelijk “In sync met de bergen”.
We houden pauze bij een meertje. Angelo, Lukas en Wout wagen een zwemrondje in het ijskoude bergmeertje. Kwam die warme gloed daadwerkelijk van de extase of zat er gewoon iemand in het meer te plassen?? Daarna werd om de hoek de Richterhütte al zichtbaar, helemaal aan einde van het dal, onder een mega gletsjerwand, indrukwekkend zoals op de foto’s ook te zien. Laatste stukkie moeten we toch nog even pittig 200m omhoog.
14u aankomsttijd. We eten suppe, drinken bier en gaan dan om 1530u alle 7 een dutje doen in Lager 7. Waar we als 7 kabouters naast elkaar liggen, om en om. Waar kennen we dat van?
We krijgen een driegangenmenu met twee keuzes voor hoofdmenu: Nepalese noedels of vleesstukjes met rijst en champignon room saus. Dit dankzij de Nepalese kok, die zorgt voor volle hutten en mensen die speciaal voor het eten hier naar toe komen. Lukas herkent werkelijk niets van zijn Nepalese ervaring terug in de maaltijd. Hein wacht zijn definitieve keuze af, nadat hij heeft gezien wat Jan krijgt, om vervolgens toch bij zijn eerste keus te blijven. Om 21u u jaagt Joyce ons collectief de schrik om het lijf door via de vaste (nood)lijn te bellen. Ze was ongerust want ze had niks gehoord sinds 11u…met een 6 maanden zwangere vriendin thuis staat je hart wel even stil, bij iedereen, maar niks aan de hand dus. We spelen een paar potjes UNO en duiken voor 22u ons bed in, morgen vroeg op!
Dag 3. 10 september
We hebben een nacht van hoesten, scheten en snurken achter de rug. Pfff, dat was gelukkig even geleden. Die Ohropax werkt helaas maar ten dele. 630u wekker en om 7u aan het primitieve ontbijt: ham, kaas, jam. En koffie. Om 737u precies vertrekken we voor onze tocht die 8 u zou duren aan zuivere looptijd. Dus we hadden ons mentaal goed voorbereid en waren extra vroeg vertrokken. Niets bleek minder waar… Gijs klokt zelfs ‘slechts’ 4u26 aan zuivere looptijd, en dat met twee schartes en een lange afdaling op hoogte. 1340u is al onze aankomst, terwijl we rekening hielden met een avondaankomst. Snel gelopen, over goede paden, korte stops. En gewoon een dijk van een conditie iedereen.
We zijn weer eens in een Italiaanse hut, met goede koffie, taarten en lekker buiten genieten in het zonnetje en de mooie luchten rond de zon die achter de bergtoppen verdwijnt. 18u eten. Heerlijke spaghetti en rundvlees met brat Kartoffeln.
Daarna spelen we UNO. Weer hebben we twee nieuwe regels geïntroduceerd: niet +4 achter elkaar leggen. En de nul is nu ook actiekaart geworden: doorgeven in de richting waar we mee bezig waren. Angelo lijkt te solliciteren naar een Bestuursfunctie door de vele dealtjes met Gijs, maar niets is zeker. Zeker is wel dat we tijdens deze GA al drie nieuwe UNO regels hebben geïntroduceerd, die we mogelijk volgend jaar al weer vergeten zijn, vergeetachtig als we soms zijn, maar gelukkig is er dit verslag, ook online te raadplegen vanuit de hut, als er internet is tenminste… 22u in bed.
Dag 4. 11 september laatste dag
730u gaat de wekker, 800u ontbijt. Er is geen WC papier meer te bekennen in de hele hut, dus het vertrek komt maar traag op gang. Om 845u vertrekken we toch nog. Erik ging weer vooruit, maar lijkt verkeerd te lopen. We duiken snel in de kaarten en het klopt, hij loopt verkeerd; de rest roept ‘m terug maar hij hoort het niet. Uiteindelijk heeft hij het door en keert hij om, met 2,5 km extra in de kuiten. Het is kort maar hevig naar de eerste scharte, dan snel steil omlaag, tot aan houten trappetjes en Franse tegenliggers – wat een rotstukje was dat! We doen even een break op een grote rots om daarna het dal uit te lopen naar onze eerste hut, bekend terrein!
Om 1230u zijn we daar, genieten van een goulashsoepje, polenta, kaisersmarrn en schnitzel. Een uur laten lopen we alweer, 1330u, we besluiten toch geen taxi te nemen, dat was een plan B. Het laatste stuk is weer druk met veel wandelaars, vooral dagjesmensen die naar de waterval lopen en weer terug. Angelo verliest z’n Bergverein pas, die Wout een kwartier later toevallig ziet liggen in de berm en opraapt. Om 1530u zijn we terug op de parkeerplaats, met zo op het oog geen bekeuring, al staan we een dag langer dan we konden betalen; hopelijk ook geen administratieve afhandeling, dat is ons ook nog wel eens overkomen…We lopen 22 kilometer, met 6 u zuivere looptijd.
Dan door naar de Jugendherberg van Krimml. Waar een schoolklas los gaat op trampolines, capriolen uithaalt in een grote bak met schuimblokken en een sportzaal. We hebben twee kamers met stapelbedden en mountainview. En nog veel belangrijker: Eindelijk onze eerste douche in 4 dagen! Heerlijk. In de lounge en op het dakterras drinken en snacken we nog wat, voordat we in een mensa-achtige zaal 4 ‘frikandel’, wortel, puree en ananas eten. Best lekker nog! We eindigen in de lounge met nog wat biertjes, zelf af te strepen op een briefje bij de bar, en danken met eigen gitaarspel Hét Bestuur voor de goede organisatie en mooie route van dit jaar, en filosoferen alweer over de GA van volgend jaar. Die vast weer onvergetelijk zal zijn, al lijkt het erop dat we erg ons best doen om steeds meer te vergeten…
September 2023,
2023© Wout Ritzema