GA2016 – Nationalpark Triglav, Slovenië
Facts
Regio:
Nationalpark Triglav, Slovenië
Deelnemers:
1. Jan Skornsek
1. Gijs Koedam
7. Hein Winnubst
10. Kees Meijer
13. Oliver Wagemann
14. Erik De Becker
Periode:
1 september t/m 6 september 2016
Route en overnachtingen:
Dag 0: Stara Fužina → Kosijev Dom na Vogarju (1054 m)
Dag 1: Kosijev Dom na Vogarju (1054 m) → Dolichütte (2151 m)
Dag 2: Dolichütte (2151m) → Triglav (2864 m)! → Dom Planika (2401 m) → Vodnikov Dom (1817 m)
Dag 3: Vodnikov Dom (1817 m) → Stara Fužina
Foto’s
Story
GA 2016 Triglav
De 21e GA heeft de Triglav in Slovenië op het oog. In 1995 lukte het niet om naar de berg te wandelen. Vorig jaar stond de Triglav weer op het menu. Te elfder ure moest vanwege slecht weer een alternatief reisdoel worden gekozen. We stellen aan de vooravond van vertrek geruststellend vast dat dit de eerste GA is met een plan B dat vooraf klaar ligt. Toch gaan we met z’n zessen vanaf morgen voor de derde keer in 21 jaar trachten de Triglav te bereiken.
Dag 0 – donderdag 1 september 2016
Bonn → Stara Fuzina, Slovenië – 12 uur rijtijd.Parkeerplaats Ostanki fuzin –-> Kosijev Dom na Vogarju (1054 m) – 1,5 uur lopen
De ochtend begint goed, want Kees snapt er geen flikker van. We zijn de straat nog niet uit of de volgeladen Espace schraapt met de trekhaak over de grond. En als Hein niets zegt, gaan we rechtdoor. Verder zijn er zes meningen aan boord, waarvan er een als bijrijder van Kees fungeert. Of de rest dan gezellig z’n bek kan dichthouden? Toch ontrafelen we het Zuidafrikaans tot op het bot. Heeft iedereen een amperbroekie bij? Bij aankomst in Stara Fuzina begint het te onweren wanneer we gaan lopen naar de eerste hut. Als dat maar geen voorbode is van wat ons te wachten staat…De klim door het bos is steil en bruin van kleur. Het wordt buiten snel donker; binnen is het al donker. Er is nog bier in overvloed en de keuken serveert ons twee “cold plates” als avondeten.
Dag 1 – Vrijdag 02 september 2016
Kosijev Dom na Vogarju (1054 m) – 3 uur → Koca na Planini pri Jezeru (1453 m) – 4 uur → Dolichutte (2151 m)
De huttenwirt is als ex-skispringer van het Sloveens Olympisch team nog nooit in Nederland geweest. Het is er vlak, dus er valt niks te springen. Hij attendeert ons op de verwachte weersomslag op zondagmiddag. We korten noodgedwongen spontaan de route in. Gelukkig is er vanavond nog plek in de Dolichutte. Onderweg eten we Apfelstrudel op Stara Fuzina 228. Er moet steil geklommen worden tot we koffie kunnen zetten dankzij de gebruiksaanwijzing die Frank heeft meegeleverd bij de brander. Na de scharte is de afdaling naar de hut ook weer steil. We halen veel Hongaren in. De hut is dan ook best vol, zo vlak onder de top van de Triglav. De polenta met gulash gaat er goed in. De pannenkoeken zijn uit het menu gehaald. Daarom eten we potice met kokosnoot, typisch Sloveens. We ronden de dag af met perenschnaps.
Dag 2 – Zaterdag 03 september 2016
Dolichutte (2151m) – 2,5 uur → Triglav (2864 m) – 1,5 uur → Dom Planika (2401 m) – 2 uur → Vodnikov Dom (1817 m)
In de Vodnikov Dom gaan ze ons er nog wel bijpassen vanavond. Geruststellende gedachte wanneer vijf van ons de top gaan doen. Na een kleine omweg via de Dolic-scharte en een zoektocht met Marco en Elisabeth uit Italië naar de juiste route, blijken de walkietalkies het prima te doen. In de klim naar de top keert Hein om. Het is wel heel erg druk in de klim ernaartoe en op de top zelf. De topervaring is er voor vier van ons niet minder om. Ondertussen genieten wij van de alternatieve route, komen als eersten aan in de Vodnikov Dom. Dat levert spaghetti, uitzicht en vriendelijke bediening op. En een bijna niet-aflatende stroom Triglav-bedwingers in beide richtingen. Als Kees, Erik, Gijs en Jan veilig zijn afgedaald proosten we met Lasko’s op het bedwingen van de Triglav. Drie keer was scheepsrecht!
Dag 3 – Zondag 04 september 2016
Vodnikov Dom (1817 m) – 5 uur → Koca na Uskovnici – 1:45 uur → Stara Fuzina
We nemen afscheid van de vriendelijke dames in de hut. Op 1.850 meter zoeken we de juiste afslag naar het dal. De uiteindelijk gevonden afdaling is steil en het pad is slecht onderhouden. Via een zompig bos, aldus Gijs, geraken we op deze vervroegde uitloopdag bij de Uskovnici-hut. Hier is weer sprake van bewoonde wereld. Dat maakt de soep, Strudel en Lasko er niet minder smakelijk om. De zon schijnt en van een weersomslag lijkt geen sprake. Ook in het pension kunnen we een dag eerder al terecht. Voor het avondeten worden we doorverwezen naar het Triglav-restaurant, dat blijkt van dezelfde uitbater te zijn. Kees geeft na het eten duidelijk aan voor Schnaps alles te doen. En ondertussen zien we boven de door ons afgelegde weg een onweer flitsen.
Dag 4 – Maandag 05 september 2016
Stara Fuzina > Bled > Salzburg > Weyern
We verlaten een regenachtig Stara Fuzina en treffen in Bled zonneschijn en blauwe lucht boven het meer. Omdat we de geocache in het centrum niet kunnen vinden, verlaten we Slovenië, nadat we Jan in Ljublana hebben afgezet. De grenscontrole in Oostenrijk zorgt voor file, maar vijf volwassen mannen in een afgeladen monovolume wekken geen argwaan. Zon en regen wisselen elkaar af. In Salzburg weten we de geocache in het centrum wel te vinden. De opvallend talrijke Aziaten in de stad hebben de grenscontrole ook succesvol weten te passeren. Om Kees te vriend te houden, doet iedereen wat hij zegt. In Weyern vinden we onderdak voor de nacht. De enige kroeg is een dorp verderop. In Der Alte Wirt worden we na een ronde bier alweer naar buiten gekeken. Misschien maar goed ook, morgen moeten we nog een flink stuk naar huis rijden (na een heerlijk ontbijt).
Epiloog
De Triglav is als onderdeel van de Julische Alpen de hoogste berg van Slovenië. Het was de hoogste berg van Joegoslavië. Het blijkt geen makkelijke top om te bedwingen. Bij de eerste poging in 1995 lukte het niet, omdat het weer te slecht was. In 2015 lukte het ook niet, omdat op voorhand duidelijk was dat het weer wederom roet in het eten zou gooien. Tijdens de 21e GA dreigde het ook bijna niet te lukken. Het weer dreigde alweer niet mee te willen spelen. Toch is het vier van ons gelukt om op te top te staan. De Triglav is ook door de VVVWW eindelijk bedwongen!
© VVVWW 2016, OW