GA2017 – Sölden, Oostenrijk/Italië
Facts
Regio:
Sölden – Ötztal (Oostenrijk / Italië)
Deelnemers:
1. Jan Skornsek
1. Gijs Koedam
7. Hein Winnubst
10. Kees Meijer
12. Wout Ritzema
14. Erik De Becker
Periode:
31 augustus t/m 5 september 2017
Route en overnachtingen:
Dag 0: Sölden → Bus: Windachalm (1985 m) → Brunnenkogelhaus (2738 m)
Dag 1: Brunnenkogelhaus (2738 m) → Timmelsjoch (2474 m) → Gasthof Hochfirst (1860 m)
Dag 2: (Museum Passeier, St. Leonhard in Passeier)
Dag 3: Gasthof Hochfirst (1860 m) → Schneeberghütte (2355 m)
Dag 4: Schneeberghütte (2355 m) → Gasthof Hochfirst (1860 m)
Foto’s
Story
Grote Activiteit 2017:
Sölden-Ötztal (Oostenrijk/Italië)
Dag -1. Woensdag 30 augustus: naar Bonn
We mogen weer op GA! Hein heeft een mooie tocht voorbereid, goedgekeurd door Hét Bestuur, dus dan móet het goed komen. Zoals gebruikelijk heeft ook deze GA weer een aantal vroegtijdige afvallers. Om de gebruikelijke redenen. Oliver en Angelo moeten op het laatste moment helaas afzeggen, waardoor we met zijn zessen zijn.
We hebben wel een opmerkelijke primeur voor een groep die van alle gadgets en media voorzien leek te zijn: De VVVWW Whatsappgroep! Na de afvallers omgedoopt tot ‘GA2017 Solden’. Handig…E-mail heeft anno 2017 definitief afgedaan als groepscommunicatiemiddel.
De motor bracht Kees naar Gijs, de trein bracht Jan en Wout ook die kant op, waarna we in de Mokka naar Hein in Bonn rijden, waar ook Erik heen komt. Logistiek is altijd een dingetje, waar we best goed in worden. We verorberen een overheerlijke Chili Con Carne in de tuin bij Hein, die – afgaande op zijn onderhandelingstechnieken om een paar Falke sokken over te nemen van Kees – toch nog opvallende Hollandse trekjes heeft. Nationaliteit blijft een dingetje in de groep. Erik wil pas op termijn Luxemburger worden omdat ‘Belg zijn ook echt voordelen blijkt te hebben.’ Angelo wil het liefst dit jaar nog Belg worden, wat – met de kennis van een half jaar later – nog een lastige opgave zou blijken te zijn.
Dag 0. Donderdag 31 augustus:
Bonn (D)– Sölden (A) – Brunnenkogelhaus (A)
We staan om 5 uur op, om vervolgens om 5.45 uur weg te rijden, niet slecht! De discussie of dit niet gewoon al dag 1 is, of zelfs dag 2 omdat iedereen gisteren al is vertrokken, laait weer op. Voor de onderlinge vergelijkbaarheid met de andere GA’s houden het maar weer op dag 0.
Erik’s Skoda heeft een irritant geluid linksachter, wat een aangelopen remblok blijkt te zijn. De hitte die van de remschijven komt, zegt genoeg. Gelukkig is het na een uur verdwenen. Het is de hele dag spannend of we de laatste bus naar boven kunnen halen vanaf Sölden, maar het is gelukt: Om 14.12 uur nemen we de ‘Wanderbus’ die ons een half uur hoger brengt naar Windachalm (1985m). We lopen 2 uur omhoog en komen om 17.00 uur aan in het Brunnenkogelhaus, waar de gasten en de vrouwen steeds jonger blijken te worden. We halen de gemiddelde leeftijd al aardig omhoog, ook al zo’n dingetje.
Blijft wel vreemd: 5 km bergopwaarts, 820 km klimmen naar 2737 meter en dit nog steeds ‘dag 0’ noemen. Rare lui die VVVWWers.
We gaan aan een 3-gangen menu met griesmeelsoep, knödel en sauerkraut om het af te maken met cake en weizen. Hoewel Wout overtuigt is van het roepen van ‘UNO!’ hebben anderen het collectief niet gehoord. Zou het collectieve doofheid zijn? Of toch de Weizen of de Obstler?
Dag 1. Vrijdag 1 september:
Brunnenkogelhaus (A) (2738m) – Timmelsjoch (2474m) – Gasthof Hochfirst (I) (1860m)
We staan om 6.30 uur op in onze stapelbeddenkamer-met-balkon. 7.00u ontbijt, 7.30 u weg. We kunnen het nog! Is meteen een pittige 7 uur durende tocht. We lopen al snel in een desolaat landschap, geen mens te bekennen ook. Het lange stuk over de graat is prachtig, al is het vol in de regen en de mist. Een wild stromende rivier levert een uitdaging op. Hein verkent tevergeefs bergopwaarts een overgang. We moeten zelf een brug zien te bouwen, onze jongensharten gaan sneller kloppen. Jan gooit als eerste stenen voor de brug, maar waarom op het allerbreedste stuk? Wout steekt na een stuk of tien grote stenen te gooien over, terwijl het inmiddels gaat sneeuwen en hard waaien.
We lunchen op de Timmelsjoch in een modern, warm dus dampend koffiehuis, eten goulash en warmen ons op aan koffie. Zodra we na de lunch letterlijk de Italiaanse grens oversteken gebeurt het ongelofelijke: het wordt droog en de zon gaat schijnen. Het is niet lang meer naar het Gasthof Hochfirst. We zitten er aardig doorheen, maar de Weihenstephan, apfelstrudel en topfenstrudel zorgen voor snel herstel.
Tijdens de schnitzel besluiten we om morgen vanwege de verwachte sneeuw een dag hier te blijven. We zingen Wout’s zoon Jelle telefonisch toe met alweer een jaar erbij, proeven alle zelfgemaakte likeurs en verzinnen nieuwe spreuken, zoals ‘al is de Kees nog zo snel, de schnaps achterhaalt hem wel.’
Dag 2. Zaterdag 2 september
Gasthof Hochfirst – Gasthof Hochfirst
Er is vannacht inderdaad veel sneeuw gevallen op de bergtoppen om ons heen, dus hebben we de juiste keuze gemaakt om een dagje hier te blijven. Gijs en Erik gaan eerst met de bus de auto’s ophalen in Sölden. Mooie winterse foto’s van sneeuwschuivers verschijnen op de Whatsapp; bierfoto’s gaan terug op de whatsapp om de terugkeer van de autohalers wat te bespoedigen. Op z’n Hollands vraagt Gijs geld terug bij parkeerbeheer, voor de vooruitbetaalde dagen die we niet zouden gaan benutten. En hij flikt het ook nog.
We vragen aan de wirt de hoogtepunten uit de regio en het schijnt dat het Andreas Hofer museum de moeite waard is. We rijden naar St. Leonhard in Passeier en het ‘Museum Passeier’ is inderdaad de moeite waard. We leren over de helden status van Hofer en zijn strijd voor een vrij Süd Tirol. Ook voelen we zelf hoe het is om held te zijn; in een koepeltje wordt Jan omringd door een joelend, applaudiserend publiek, hij geniet er zichtbaar van.
We drinken een Andreas Hofer biertje, eten een Hofer appelgebakje en doen nog een namiddag wandelingetje over het Andreas Hoferpad. We zien een bruidje in de struiken en worden op een voetpad gewaarschuwd voor paarden én kinderwagens. Tijd om terug te keren voor likeur, wat wel een specialistisch dingetje is van Gasthof Hochfirst. Vooral véél likeur. Speik likeur van een bloemetje, Enzian likeur, Heidelbeer likeur, Zirben likeur. Ze trekken werkelijk overal likeur van. Om de dood van twee onderkoelde Tsjechen te voorkomen – ze zijn de Timmelsjoch overgefietst zonder warme kleding – stelt Erik goulashsuppe voor, maar een langdurige mannenknuffel van Kees onder een warme deken doet meer wonderen.
We spelen Uno, doen aan Sloveens slim schudden en leren wat een Dubbele Heintje is… vals spelen door hééél onschuldig te kijken.
Dag 3. Zondag 3 september
Gasthof Hochfirst (1860m) – Schneeberg hütte (2355m)
Omdat het zo’n klein stukje is naar de Schneeberg hütte blijven we nog even in Gasthof Hochfirst, waar de Michael Palin look-a-like ons bedient.
In slechts 2,5 u lopen we onder een mooi zonnetje naar een prachtig voormalig mijnstadje, met een doe het zelf museum en oude erts-mijngangen waar je even kunt ervaren hoe het is mijnwerker te zijn. Mooie gangen, maar geen pretje om in te werken. De ligging van het voormalige mijndorpje is overigens fantastisch. De laatste honderden meters hiernaartoe zullen we niet gauw meer vergeten: een voormalig spoorlijntje gaat in een rechte lijn recht omhoog naar het oude mijndorpje; Gijs, Wout en Erik wagen het erop, te voet uiteraard. Vooral de laatste meters zijn bijzonder: met handen en voeten aan de spoorstaven omhoog. Een bijzondere ervaring.
De bergen blijven lokken. Na een lekkere lunch maken we nog een 2 uur durende tocht zonder rugzakken naar de kleine Schwartzsee en de sneeuwgrens.
Uiteraard worden we weer beloond met heerlijk eten en een hilarisch en fanatiek spelletje Uno in een hoekje van de oude, houten eetzaal. Een folder met Bayerische klederdracht inspireert ons om een wel heel bijzondere groepsfoto te maken, die Wout na afloop in elkaar Photoshopt
Dag 4. Maandag 4 september
Schneeberghütte (2355m) – Gasthof Hochfirst 1860m)
In een 4 uur durende tocht lopen we terug naar Hochfirst, waar de kweezel ook is gearriveerd met haar man. De zweep voor onder de plak doet t kennelijk ook goed. De menukaart in Hochfirst kennen we inmiddels uit ons hoofd, maar voor de GA weten we inmiddels wel wat alternatieven. Goulash Aktivität? Gehen Aktivität? Volgens Gijs is het gewoon een GPS Aktivität.
Dag 5. Dinsdag 5 september.
Gasthof Hochfirst – huis
We duiken de mist en sneeuw in en verlaten Süd Tirol bij de Timmelsjoch de grens over naar Oostenrijk, waar we onze lange thuisreis beginnen. In Sölden doen we nog even wat wintersport inkopen en gaan dan echt op huus an. Het was weer …een Geweldige Activiteit :-).
September 2017,
2017© Wout Ritzema
Maps
Profiles
Dag 0
Dag 1
Dag 2 Bezoek aan het Andreas Hofer Museum
