GA2000 – Valmalenco, Italië
Facts
Regio:
Valmalenco – Sondrio, Italië
Deelnemers:
1. Jan Skornsek
1. Gijs Koedam
3. Erik Joosten
4. Frank de Zoeten
6. Angelo van der Linden
7. Hein Winnubst
8. Jan Waalkens
9. Roger Hompesch
Periode:
07 september t/m 12 september 2000
Route en overnachtingen:
- Hotel Crimea *** (Chiavenna)
- Vertrek: Caspoggio in Valmalenco (1.098m)
- Rifugio Cristina (2.287m)
- Rifugio Roberto Bignami (2.385m)
- Rifugio Palù (1.965m)
- Aankomst: Caspoggio in Valmalenco (1.098m)
- Hotel Crimea ***
Foto’s
Story
De eerste activiteit met een bezettingsgraad van bijna de voltallige groep. Het had natuurlijk nog beter gekund. Lid Henk vond het nodig zijn prioriteiten te leggen bij de procreatie van het menselijk ras. Het huishoudelijk reglement is overigens aangepast om dergelijke zaken in de toekomst te vermijden…
De eerste klimdag van Caspoggio naar Rifugio Christina was er één met een vleugje heldendom. Zonder gehinderd te zijn door enige fysieke conditie werd door alle deelnemers (met wisselend enthousiasme) een hoogteverschil van 1098m naar 2287m overwonnen. Ook Erik kwam goed boven, na eerst de nodige ballast afgeworpen te hebben. De meerderheid (leve de democratie) besliste daarna om de nacht door te brengen in een onverwarmde, onverlichte, en zeer stoffige schuur in plaats van het comfort van de Rifugio Christina.
De tweede dag was er een zonder noemenswaardig hoogteverschil tussen het begin en eindpunt. Wat niet wil zeggen dat er geen wapenfeiten waren. De laatste klim naar de Rifugio Bignami was één waar zelfs klimgeiten Hein en Roger geen brood van lustten. De brander van Gijs wordt bijgeschreven in de annalen. Ook de snelheid waarmee Erik van de bergen af stormt is een vermelding waard, in tegenstelling tot zijn klimvermogens. De accomodatie in Bignamie was toppie. Grappa en Amore…
De derde dag was er één van “rustig beginnen”. Oftewel op je nuchtere maag even van 2385m naar 3000m omhoog klimmen. Waarna er afgedaald moest worden klauterend over een enorme partij rotsblokken. Ook hier bleek de daalsnelheid van Erik niet te overtreffen. ’s Middags een zalige Polenta (voor sommigen) op een idyllisch terras en ’s avonds voor de eerste keer een douche in Refugio Palu, gevolgd door een prima maaltijd en zelfgestookte kruidengrappa’s.
De laatste dag was, na enig zoekwerk, een continue afdeling naar Caspoggio, enkel onderbroken door Heins radio-interview over land- en andere mijnen. Rechtstreeks vanaf de alpenwei. Vanuit Caspoggio per automobiel terug naar ons vertrouwde hotel in Chiavenna. Einde verhaal, maar Italië is zeker voor herhaling vatbaar.
September 2000,
2000© ? ?